نمایش "برگزین" اثر مذهبی حسین درویشی از رودان و نمایش "کشف برای زنده ماندن.." از رضا غریب زاده به جشنواره منطقه ای را پیدا کردند.
و این گونه بود که پرونده پر بحث جشنواره تئاتر استانی امسال هم بسته شد،اما سوالی که باید پاسخ داده شود،این است که داوران بر اساس چه معیاری آثار برگزیده را انتخاب می کنند؟
این گونه جشنواره ها و این نوع نگاه ها باعث دلسرد کردن هنرمندانی می شود که تازه پا به عرصه هنر گذاشتند. انتخاب داوران ضعیف که سابقه هنریشان مشخص نیست هم یکی از مشکلاتی است که سالهاست جشنواره تئاتر استانی به خود می بیند.بحث در این خصوص بسیار است تا بعد.
26 مهر 1390 مکان سالن تئاتر شهرستان رودان،عصر است و همه منتظر آماده شدن گروه تئاتر تئاتریکال هستند،کارگردان گروه معتقد است که افراد پایین 13 سال نباید از نمایش "بلندترین جای دنیا" دیدن کنند،نمایش با کمی تاخیر شروع شد،مشکلی در سیستم صدا بوجود آمده،کارگردان به روی سن می آید و از همه معذرت خواهی می کند.دقایقی بعد آخرین ساخته گروه تئاتر تئاتریکال به نمایش گذاشته می شود.اجرا این اثر به قدری مرا شگفت زده کرده است که تصمیم دارد جداگانه نظر خودم را در خصوص بخش های مختلف این تئاتر بنویسم.
نمایش نامه:
سید ذبیح موسوی نویسنده این اثر با خلق شخصیت های نمادین و استفاده از تک جمله های تاثیرگذار،شکل جدیدی از شخصیت پردازی را برای بازیگران به وجود آورده است،طوری که بازیگر در واقع یک نقش را بازی نمی کرد،بلکه هر شخص نمادی از جامعه بود که در واقع کار بازیگری را بسیار سخت می کرد،مثلا پیرمرد که در تک جمله های شاهکارش نوید بهار را می داد،نماد مردم بود.دو مرد و زن در یک طرف درگیری بودند و زن و مرد دیگری در طرف دیگر،دعواهایی که از روز اول آفرینش بوده است و هنوز هم ادامه دارد و در تمامی جوامع دیده می شود.
نویسنده به خوبی درگیرها را بدون قضاوت به تصویر کشیده بود و مخاطب از آغاز تا پایان به دنیال داستان کلاسیک خاصی نمی گشت،بلکه فقط شاهد کشتار مردمانی بود که به وسیله دست های پشت پرده به جان هم افتاده بودند.نمایش نامه به قدری جهانی است که می توان را در هر جامعه متصور شد و همین دلیل باعث می شود که برداشت های ذهنی متفاوتی از اثر به وجود بیاید،که به نظر من نشان دهنده پویایی اثر است.
این اثر پایان تلخ اما تاثیرگذاری دارد،پیرمرد داستان توسط کسانی کشته می شود که انتظارش را نداشت.در خصوص این نمایش نامه سعی می کنم مصاحبه مفصلی با نویسنده داشته باشم..
روزنامه ندای هرمزگان در شماره امروز خود،عکسی از اجرای "مکبث زار" گروه تی تووک هرمزگان را منتشر کرده که چندی پیش در جشنواره هایفست ارمنستان اجرای موفقیت آمیزی داشت،در صفحه دو همین نشریه مطلبی از من منتشر شده است که علاقمندان می توانند برای مطالعه این نشریه اینجا را کلیک کنید.
من متاسفم که مجبورم این خبرهای دردناک را منتشر کنم،اما متاسفانه فاضل پیش هنرمند خوش صدا هرمزگانی دیروز عصر در محله شاه حسینی بندرعباس مورد حمله زورگیران قرار گرفت و از ناحیه کمر با ضربات چاقو مجروح شد.
گوشی همراه و پول های این هنرمند هم به سرقت رفته است،متاسفانه در این یک سال اخیر حمله زورگیران در این شهر رو به افزایش است و ما هر روز روایت تازه ای از شیوهای مختلف زورگیری از شهروندان را می شنویم.