دایره بسته/ پاسخی به عیسی صادقی در خصوص جشن اردیبهشت تئاتر هرمزگان

در آغاز تبریک می گویم تولد وبلاگ دیگری را در حوزه فرهنگ و هنرهرمزگان،عیسی صادقی بازیگر و کارگردان و سرپرست گروه نمایش تئاتریکال، که خودش در این وبلاگ اسمش را به این شکل "ایسا" می نویسد،در یک نوشته احساسی در خصوص برگزاری اردیبهشت تئاتر بندرعباس،مطلبی را در وبلاگش منتشر کرده،که من در نظر دارم در جوابش چند خطی بنویسم.

جناب "ایسا"مطلبت اگر چه گویای مطالبی است که حقیقت را عنوان می کند اما به نظر جا دارد محترمانه تر بنویسید،در ضمن سوال خوبی پرسیدی، اینکه همان کسانی که چند سال پیش در اعتراض به روند مدیریتی آقای امیرزاده مدیر کل فرهنگ و ارشاد هرمزگان به بالای صحنه رفتند،امسال در کنار او ایستادند و عکس یادگاری گرفتند.

اما سوالی که پیش می آید این است که آیا فضای تئاتر ما بهتر شده است؟ آیا امیرزاده در این سه سال موفق تر بوده و توانسته به خواسته های هنرمندان تئاتر پاسخ مناسب بدهد؟که فکر می کنم دوستانی که بالا عکس یادگاری گرفته اند باید پاسخ بدهند.

در قسمتی از مطلبت به جا و مناسب یادی کرده بودید از "مهدی عطایی" و "هوشنگ کرامتی" و... که به هیچ عنوان نمی شود زحمات این عزیزان را برای تئاتر هرمزگان از یادها برد اگر چه در کمال تاسف هیچ اسمی از این عزیزان برده نشد.

اما مشکل اصلی که در نوشته هایت دیدم و در واقع ترسیدم، این بود که تو هم مثل این دوستانی که این برنامه را برگزار می کردند،فقط دایره کوچک و بسته نزدیکان خودت را می بینی،مثلا از حامد رضوانی و مجید رزبان که چند سالی است هیچ فعالیتی نکرده اند نام می بری،اما هنرمندان فعال و نوگرای رودانی را فراموش می کنید،شما یادی دارید از مجید کشاورز و مجید جمشیدی _بازیگرانی که در یک تئاتر با شما همراه بودند _ اما  از اسماعیل پاکدامن و میثم دامن زه و جواد انصاری و داود اسلامی و وحید رضا زارع مهرجردی و فریبا امیری را که دراین چند سال از فعال ترین بازیگران تئاتر استان بوده اند را از قلم می اندازید.و البته این لیست خیلی بلند است از آقای دریا پیما بگیر که در هرمز تلاش می کند تا دوستان خاموشی که در جاسک در حال تلاشند.یا عاشقانی که در انجمن نمایش معلولین استان زیر نظر رضا غریب زاده با تمام وجود تئاتر کار می کنند و نامی از آنها برده نمی شود.

ترسم از همین نگاه بسته است که گریبان همه را گرفته است،نگاهی که ما را ازهم دور نگه داشته است و حال و احوال تئاتر را به این روز انداخته است،چند روز پیش به یکی از دوستان مسئول در انجمن نمایش گفتم:پنج میلیون خرج این برنامه کردید آیا حاضر هستید که نصف این مبلغ را برای یک جشنواره کوچک خرج کنید؟ اما پاسخ مناسبی نشنیدم،متاسفانه ما هدف اصلی را از یاد برده ایم هر چند که من امیدوارم این رقم خوب و مناسبی که وارد حساب انجمن نمایش شده به خوبی و در جای خوش خرج شود و ما امسال شاهد اجرهای عموم در سراسر هرمزگان باشیم.

سال آینده همین روزها می شود به کارنامه کاری و مالی انجمن نمایش هرمزگان نگاه کرد و قضاوت کرد.

توضیخ 0:نام مطلب برگرفته شده از نمایش نامه دایره بسته به نویسندگی اریش ماریا رمارک - پیتر استون.

توضیح 1:مطلب عیسی صادقی را می توانید در وبلاگ تئاتریکال ببینید.

به تداوم فکر کنید(بخش پایانی) یک نمایشگاه عکس خوب

امشب ۲۹ اردیبهشت 1390 ششمین جشنواره عکس اردیبهشت به پایان می رسد،در نمایشگاه امسال ما شاهد آثاری به مراتب قوی تر از سال های گذشته بودیم،اگر چه حضور عکاسان هرمزگانی بسیار کم رنگ بود اما بندرعباس شاهد اتفاق هنری بسیار حرفه ای بود که بی شک تاثیر آن را در هنر استان شاهد خواهیم بود،آثار ارائه شده همگی دارای بار معنایی خاصی بودند و در واقع به نظر من آینه ای بود از جامعه امروز کشورمان.

مخاطب لذت می برد وقتی که می بیند که یک هنرمند با آگاهی و اندیشه و هدفمند عکاسی می کند و این گونه احساس ناب خودش را با جامعه اش تقسیم می کند،در این نمایشگاه مخاطب هم می خندد،هم نارخت می شود هم شگفت زده می شود و مهم تر از همه به فکر فرو می رود.از اینجا به بعد درگیری های هنرمند و مخاطبش شروع می شود و این خاصیت هنر مدرن است

.وقتی که تماشگر در روبروی خودش یک عکس انتزاعی را مشاهده می کند،اثر جدیدی در ذهنش ساخته می شود که شاید برداشت متفاوتی داشته باشد و از اینجا به بعد تازه کار هنر آغاز می شود،یک عکس مدرن با برداشت های متفاوت.

در پایان ضمن یک خسته نباشید بلند به همه عزیزانی که برای جشنواره زحمت کشیدند،پیشنهادی را ارئه می دهم :به نظر من در دنیای امروز هنر،بحث مقایسه و بهترین بودن ها به پایان رسیده و جالب نیست که آثار به این شکل با هم مقایسه شوند و اولین و دومین و سومین تعیین شود.شایسته است که بعد از انتخاب آثار و برپایی نمایشگاه در شهر بندرعباس همه این آثار در شهرهای دیگر کشور هم برای علاقمندان به نمایش درآید.

شعری از احمد رضا احمدی

هر دارو که علاج بود
 در خانه داشتم
 اما تنم در باد
به تماشای غزلهای آخر می رفت
امروز را بی تو خفتم
فردا که خاک را به باد بسپارند
تو را یافته ام
 مگر تو نسیم ابر بودی
که تو را در باران گم کردم ؟

به تداوم فکر کنید(۲) اهمیت وجود انجمن عکاسان هرمزگان

در این قسمت فقط می خواهم به اهمیت وجود تشکل "انجمن عکاسان هرمزگان" بپردازم.در این چند سالی که به عنوان یک مخاطب، هنر هرمزگان را دنبال می کنم،همیشه از اینکه جشنواره ها با بی نظمی و عجله برگزار می شد،عصبانی می شدم و افسوس از اینکه چرا مسئولین بدون برنامه ریزی و هدف مشخصی این گونه جشنواره برگزار می کنند.

اما امسال جشنواره عکس اردیبهشت نشان داد که اگر کار را به کاردان بسپارند،می شود در هرمزگان هم فستیوال های هنری حرفه ای برگزار کرد،تیم اجرایی مناسبی که برای این اتفاق فرهنگی در نظر گرفته شده است؛همگی از عکاسان با تجربه استان هستند و به همین دلیل تمام تلاش خود را می کنند که جشنواره با کیفیت برگزار شود.

تبلیغات مناسب شهری،کلاس های آموزشی مفید،استقلال کامل در انتخاب داوران جشنواره؛نظم و مدیریت فضای نمایشگاه و....نشانگر تلاش دوستانی است که به ایده آل ها فکر می کنند و سال هاست که از نردیک شاهد تلاش هایشان هستم.

به هر حال چیزی که مهم است تداوم این حرکت های فرهنگی است و این صحبت های حاشیه ای که دوستان از سر دلسوزی می زنند نباید باعث تفرقه و جدایی هنرمندان از یکدیگر شود،امیدواریم که با تلاش همه دلسوزان جشنواره فیلم اردیبهشت هم دوباره برگزار شود و هرمزگانی ها شاهد رشد هم زمان فیلم و عکس با هم باشند.

در آخر یاد این شعر دوران مدرسه افتادم که:

نابرده رنج گنج میسر نمی شود/مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد.

بزرگداشت احمد رضا احمدی در بندرعباس

به تداوم فکر کنید.(1) اندر احوال جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت.

شاید خیلی از دوستان جمله معروف "اختلاف بینداز و حکومت کن" را شنیده باشند،متاسفانه امسال جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت بندرعباس به صورت کامل برگزار نشد و همین موضوع منجر به اختلاف بین هنرمندان استان شده است،این جشنواره امسال 6 ساله شد و شاید یکی از دلایلی که باعث حذف قسمت فیلم جشنواره اردیبهشت شده است؛حاشیه های زیادی است که اطراف این انجمن وجود دارد؛متاسفانه اعضا این انجمن با هم اختلافات جدی دارند که گاهی این درگیری ها به رسانه ها و دنیای مجازی هم کشیده شده است.

همین درگیری ها بیهوده باعث شده که انجمن نتواند کارنامه قابل قبولی داشته باشد.

انجمنی که باید در طول سال فکر و ذکرش جذب هنرجو،برگزاری کلاس های آموزشی،دعوت از اساتید سینما و ایجاد شور و انگیزه در این فضا و...باشد،خودش را مشغول دعوا و درگیری کرده است ،پس اولین قدم برای اعضا انجمن سینما جوان از بین بردن مشکلات شخصی است.قدم اول را بردارید اگر دغدغه هنر دارید.

من فکر می کنم همه هنرمندان و حتی شهروندان باید از خوشان سوال کنند که چرا امسال جشنواره فیلم اردیبهشت برگزار نشد؟ بی شک تعطیلی این فستیوال ضربه منفی محکمی است به "قطار" رو به رشد هنر استان،اگر به عنوان یک هنرمند دغدغه داشته باشیم،باید پیگیر این جریان باشیم و حتما به آقایان فشار بیاوریم که این جشنواره برگزار شود.لطفا بحث فرسایشی و غیر مفید که باعث اختلافات بیشتر بین هنرمندان می شود انجام ندهید.به تداوم فکر کنیم./این بحث ادامه دارد.....