"ما با تاتر به روستای شما می آییم"

رسول آبها نام نمایش نامه ای است از ابراهیم پشتکوهی که برداشتی است آزاداز نمایش نامه "پاره سنگ در جیب هایش" نوشته مری جونز،تمرین این نمایش از چند ماه پیش زیر نظر من آغاز شد و دیروز اولین اجرای مان را در میناب داشتیم.

در این اثر امیرحسین،آریا،امین و باربد که در این عکس در جلوی تماشگران نشسته اند بازی می کنند،این اثر که پایان دوره آموزشی همین نوجوانان است آمادگی این را دارد که در هر کجا که مخاطب پیشنهاد دهد اجرا داشته باشد،اولویت ما روستاها و شهرستان های کوچک است.اجرای بعدی ما در صورت هماهنگی های لازم در فین خواهد بود.

آیا از رای خود پشیمان باشیم یا نباشیم؟و دعوت از خانم باران کوثری

عملکرد مدیران فرهنگ و هنر در هرمزگان در دولت حسن روحانی.

1.واگذاری فرهنگسراها و پلاتو ها به بخش خصوصی

2.شکایت از هنرمندان توسط مدیران فرهنگی و هنری

3.سردرگمی گروه های نوپا موسیقی و تاتر به دلیل هزینه های سنگین کرایه سالن

4.وضعیت غریبانه برخی انجمن های هنری

5.بی توجهی استاندار سابق و استاندار جدید به موضوع فرهنگ و هنر

6.سانسور آثار هنری 

7.عدم پویایی بدنه مدیریتی اداره کل فرهنگ و ارشاد هرمزگان

در پایان از خانم باران کوثری دعوت می کنم در سفری سه روزه به بندرعباس از نزدیک شاهد وضعیت نابسامان باشد چون به بازرسان وزارت ارشاد اعتمادی نیست.

"بهشب عباسی کارگردان تاتر"

"یک"

هر صبح برای رسیدن به سرویس اداره از کوچه ای عبور می کنم که یک طرفش بن بست است،آب معدنی کوچک را در دستم جا به جا می کنم،حالا دیگر پاییز شده و برای خوردن آب معدنی اول صبحم باید صبور باشم،آب معدنی پاییز شبیه آب معدنی تابستان نیست که همین طور یک هوا هورت بکشی و از جابه جایی هیدروژن و اکسیژن لذت ببری.

به آپارتمان ها نگاه می کنم،به سنگ ها به پنجره ها به درخت هایی که در کوچه مان نیست،درب پارکینگ همسایه روبرویی به آرامی در حال باز شدن است شبیه دروازه قلعه ای که گاه به گاه در فیلم های قدیمی می بینم،مردی سمند سوار با کسالت دنده را عوض می کند ماشین را طوری از دروازه خارج می کند که انگار از غول خشنی در قلعه دستوری را اطاعت می کند.

به انتهای کوچه می رسم همان انتهایی که عصرها وقتی از اداره برمی گردم می شود آغاز کوچه،کنار خیابان منتظرم که سرویس بیاد،دختر بامزه ای به مادر جوانش چسبیده و حوصله رفتن به مهدکودک را ندارد با بوسه ای راضی می شود که حلقه دستش را از پای مادر کارمندش باز کند در نگاه مادر جوان همان کسالتی را می بینم که در مرد اسب سوار همسایه دیدم.

هوای بندرعباس سرد شده و هواشناسی اعلام بارندگی کرده است.

"بخش کوتاهی از کتاب"

"از ایده های کامل و آماده ای که در نمایش به آن ها پرداخته می شود،دست بردارید.یک هپنینگ یک نمایش نیست"نمایش های تاتر مردمی و دیسکویی را رها کنید.هپنینگ یک بازی با یک فراز و تشریفاتی است که هیچ کلیسایی آن را نمی خواهد زیرا در آن جایی برای فروش مذهب وجود ندارد!هپنینگ برای آن هایی است که در این دنیا بر حسب تصادف برخورد می کنند.

آلن کاپرو که او را پدر هپنینگ آرت می دانند در 23 آگوست  1927 در آتلانتیک سیتی نیوجرسی به دنیا آمد در مدرسه هنر و موسیقی در نیویورک و دانشکده ی آن شهر درس خواند و تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کلمبیا سپری کرد،پایان نامه کارشناسی ارشدش را با عنوان "موندریان:تحصیل در دیدن" در همین دانشکده دفاع کرد.

نخستین هپنینگ عمومی آلن کاپرو در کالج داگلاس واقع در نیوجرسی و در سال 1958 اجرا شد.

اقتباس های تاتر هرمزگان (بخش دوم)

"بهشب عباسی"

آنچه باعث می شود که هنرمند دست به اقتباس بزند چیست؟آیا نبود سوژه و ضعف در نویسندگی باعث رفتن به سمت آثار کلاسیک جهت اقتباس می شود؟خالق دوم تا چه اندازه حق تغییر اثر اصلی را دارد؟تفاوت های اقتباس آزاد و اقتباس وفادارنه در چیست؟مخاطب عادی در هرمزگان چقدر باآثار کلاسیک (شکسپیر،ایبسن،سوفوکل و..)آشنایی دارد که بعد از دیدن اثر اقتباسی بتوانند ارتباط برقرار کند؟

خانه عروسک/خانه عروسک من

مهدی عطایی در اوایل دهه هشتاد برای خلق اثری مدرن با نسل جدید بازیگران در بندرعباس به سراغ نمایش نامه ای از هنریک ایبسن می رود،در این اثر ما شاهد اقتباسی وفادارانه هستیم که کارگردان با گنجاندن زندگی زنی بندری در آن در نظر دارد که با مخاطبش ارتباط بهتری را برقرار کند،عطایی نام اثرش را هم "خانه عروسک من" می گذارد،خط اصلی داستان زیاد تغییر نمی کند.این نمایش بارها در بندرعباس به روی صحنه رفت و تجربه ها جسورانه ای برای کارگردان با سابقه و بازیگران جوان آن زمان تاتر هرمزگان بود.

آرش/منم ...

گروه تاتر کارگاه در یکی از تجربه های اولش در دهه هشتاد نگاهی داشت به اثری از  بهرام بیضایی "برخوانی آرش" که توسط مجید سرنی زاده با نام "منم ..."نوشته شده بود،در این اثر سرنی زاده ترکیبی از آرش بیضایی و سیاوش کسرایی را با طراحی خاصی به روی صحنه برد و توانست در جشنواره های آن دهه موفقیت هایی کسب کند،در این اثر اقتباسی سرنی زاده برای اولین بار با طراحی حرکات بازیگران،علاقه خود به کروگرافی را نشان داد.

بوف کور/هوا سرد است

گروه تاتر مستاجران جدید بی شک در دهه هشتاد یکی از گروه های پیشرو و خلاق در بندرعباس بود،اسماعیل پاکدامن در نمایشی که مبتنی بر تصویر و حرکت بود نگاهی آزاد داشت به رمان معروف صادق هدایت با نام بوف کور،پاکدامن در این اثر که "هوا سرد است" نام داشت، توانست نوع نگاهش به تاتر را تثبیت کند،بازی الهام میرزاپور در نقش پیرمرد قوزی از نکات برجسته آن کار است که هنوز در ذهن مخاطب مانده است.

همه اقتباس های تاتر هرمزگان(بخش اول)

به بهانه اجرای  گروه ققنوس که به زودی قرار است اجرای عموم "ماردارصاد"اقتباسی از مارا-ساد شاهکار پیتر وایس را به روی صحنه ببرد،نگاهی گذرا می اندازیم به تعدادی از اقتباس های مطرح تاتر در هرمزگان.

در تعریف اقتباس آمده :

بازآفرینی یا اقتباس آن است که هنرمند با الهام گرفتن از اثر کهن، دست به آفرینشی دوباره بزند و اثر اولیه را به گونه ای دیگر بیافریند در واقع، اثر جدید، دقیقاً همان اثر اولیه نیست بلکه تنها رگه هایی از اثر اولیه در آن دیده می شود. پایه و اساس بازآفرینی، تخیل است و اثر بازآفریده، اثری است مستقل، تازه و بدیع. در بازآفرینی می توانیم از هر زاویه ای که بخواهیم وارد شویم و ساختمان اثر را به کلی در هم ریزیم. تفاوت بازنویسی و بازآفرینی نیز در همین نکته است.

"آنتیگونه/زینب "

یکی از اقتباس های تاتر هرمزگان در دهه 70 نگاه مهدی عطایی دریایی به نمایش نامه آنتیگونه نوشته سوفوکل است،عطایی در این بازآفرینی در فرم و تشابه اسامی نگاهی دارد به اتفاقات کربلا اما در خط داستان ما با شخصیتی به نام زینب روبرو می شویم که می خواهد جسد برادرش که فردی ملی گرا است و در مبارزه علیه نیروی های خارجی کشته شده است به خاک بسپارد.

"مکبث/تنها سگ اولی .."

در اواسط دهه هشتاد ابراهیم پشتکوهی برای خلق اثر جدیدش به سراغ ویلیام شکسپیر رفت و مکبث را انتخاب کرد،اثر پشتکوهی با نام کامل "تنها سگ اولی می داند چرا پارس می کند مکبث" نگاهی دارد به زار اما از نگاه قدرت و حذف رقیب،اتفاقات اثر گروه تی تووک در جزیره هرمز رخ می دهد و مکبث برای در اختیار گرفتن بادها و بابای بزرگ زار شدن دست به کشتار می زند.

آنتیگونه/شی تال برقص بر مرگ من"

در اواخر دهه هشتاد مهران محمود زاده هم برای بیان دغدغه های اجتماعی خاص آن زمان دست به دامن سوفوکل شد،آنتیگونه مد نظر محمود زاده نامش "شی تال برقص بر مرگ من" بود،اثر ترکیبی بود از آیین ها و قصه های قدیمی شهر رودان،آشیات نام زن اصلی این نمایش است که به دلیل سرپیچی دستور کدخدا،سوار بر گاو زردی در تمامی شهر می گردد تا تنبیه شود و در آخر در قنات کشته میشود.

"بهشب عباسی"