یک گزارش از تاتر هرمزگان در تهران
نقد و بررسی «مثل آب برای شکلات» توسط تئاتربازها
زبان بدن ، دراماتورژی و اقتباس درست؛ ویژگی این اجراست
نمایش «مثل آب برای شکلات» به نویسندگی وکارگردانی ابراهیم پشت کوهی با بازی رویا نونهالی توسط جمعی تماشاگران تئاتر بازها ، روز گذشته (سه شنبه 15 مرداد) مورد نقد و بررسی قرار گرفت وحاضران زبان بدن ، دراماتورژی و اقتباس درست را از جمله ویژگی های این نمایش برشمردند.
منتقد این جلسه رضا آشفته بود که با حضورعوامل، نمایش «مثل آب برای شکلات » را قبل از اجرا (ساعت18) در تالار چهارسوی تئاترشهر مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
آشفته با اشاره به شباهت های فرهنگی که بین فرهنگ عامه مردم جنوب ایران و کشورهای آمریکای جنوبی قراردارد از جمله در زمینه شکل ازدواج و انتخاب همسر ،انتخاب رمان «لورا اسکوئیل» توسط ابراهیم پشت کوهی را برای تولید یک نمایش اقتباسی توسط گروه تئاترش در بندرعباس ، انتخاب قابل توحهی دانست. به ویژه که فضای این داستان مکزیکی را با فرهنگ موسیقیایی ، پوششی ، تغذیه و رفتاری مردم جنوب ایران آمیخته شده است.
این منتقد کاربرد دو کلید واژه اقتباس و دراماتورژی را در این نمایش شاخص دانست و گفت:« هرچند این روزها اقتباس نمایشی از رمان های خارجی برای به روز شدن یا نوکردن شکل کلاسیک یک متن داستانی در قالب یک اجرای نو و مدرن بدون توجه به ریشه و اساس اصلی داستان شایع شده است اما در این اجرا این اتفاق رخ نداده و ما شاهد خلق دنیای عجیب رمان در خلق عجیب کارگردان هستیم . در واقع این دنیا با حفظ وجوه داستانی رمان ،در صحنه متعلق به نویسنده و کارگردان است .جهانی که پشت کوهی خلق می کندجهانی فارغ از جهان ماست با ظرافت های خاص خود.»
او افزود:« هر چند برخی از اقتباس ها ی نمایشی ، به انحرافات شکلی در اجرا می رسند و نمی توانند به ارتباط سازنده ای با مخاطب دست پیدا کنند، در این اجرا تماشاگر می تواند در عین برقراری ارتباط با داستان به خلاقیت و امضای شخصی کارگردان هم دست پیدا کند. در این اجرا، از متن غیر دراماتیک به دراماتیک و از اثر غیر ایرانی به اثری ایرانی دست پیدا می کنیم.»
آشفته در ادامه صحبت یکی از تماشاگران درباره استفاده درست از زبان بدن توسط بازیگران این نمایش ،تصریح کرد:« با توجه به مفاهیم شاخص در این نمایش مثل: عشق ، انقلاب ، سنت شکنی و...این استفاده از زبان بدن در بازیگری برای بیان چنین مفاهیم شور انگیزی بسیار درست و قابل توجه است. »
او ریتم رفتاری و حرکتی را جزو ویژگی رفتار ، گویش و موسیقی ساکنان بندر های جنوبی ایران دانست و گفت:« این ریتم که در راه رفتن ، لهجه و تمام زندگی روزمره مردمان بندر وجود دارد از طبیعت و ویژگی جغرافیایی اشان آمده ؛ دریا و گرما موجب شده تا این ریتم در کل زندگی آنان حضوری پر رنگ داشته باشد و در ان اجرا نیز به شکل های مختلف مثل زبان بدن بازیگران و موسیقی نمود یافته است.»
این عضو کانون ملی منتقدان تئاتردرباره موسیقی و ترانه های نمایش «مثل آب برای شکلات » نیز افزود:«موسیقی همیشه نقش مهمی در تئاتر های جنوب ایران دارد ، حتی در مواردی به افراط کشیده می شود و همه اجرا تحت و الشعاع قرار می دهد اما در این نمایش ترانه و موسیقی بخشی از ساختمان دراماتیک نمایش است و خیلی از حس ها ، حرف ها و فضا سازی ها در دل کار اتفاق می افتد.»
آشفته عناصر دیداری نمایش مثل لباس ، نور پردازی ، دکور را هم قابل توجه دانست وگفت به فضا سازی نمایش کمک فراوانی کرده است .
در ادامه این جلسه تماشاگران هم به طرح سوالات و دیدگاه های خود درباره نمایش «مثل آب برای شکلات» پرداختند و ابراهیم پشت کوهی (کارگردان) و رویا نونهالی (بازیگر) درپاسخ به آنان توضیحاتی را ارائه کردند.
رویا نونهالی در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران درباره چگونگی باور پذیری مخاطب ایرانی در مواجه با شکل فضا سازی خیال انگیز و عجیب رمان «مثل آب برای شکلات» و ضرورت اجرایی آن ، توضیح داد:« به نظر من احوال اجتماعی این رمان می تواند باور پذیر باشد . به نظر من داستان این رمان عین واقعیت است . اگر در جامعه ای دروغ نباشد و صادقانه بدون سرکوب واقعیت با این موضوعات برخورد کنیم ،می بینیم واقعا همه این مسایل انسانی در همه جا وجود دارد.»
ابراهیم پشت کوهی نیز در پاسخ به پرسشی مبنی بر علت برگزاری مسابقه لاتاری در نیمه پایانی اجرا و اهدای شیشیه ترشی به برندگان ،گفت:«من معتقدم تئاتر همیشه صرف دیدن و شنیدن نیست و می تواند همه حواس مخاطب را درگیر کند. ما نمی خواهیم تماشاگرانمان منفعل باشند ومعتقدیم باید در طول اجرا با بازیگران همذات پنداری و همراهی کنند. این حضور فعال مخاطب در همه کارهای قبلی من وجود داشته و در این نمایش هم در صحنه هایی از جمله این صحنه برگزاری لاتاری شکل می گیرد.
او همچنین درباره استفاده از زبان بدن در این نمایش افزود:« در تئاتر ما بدن همیشه اهمیت ویژه ای دارد همان طور که موسیقی برایمان اهمیت دارد. زندگی روزمره ما را از اهمیت بدنمان غافل کرده است اما ما در تئاترهایمان در مواردی که لازم است از زبان بدن استفاده کامل می کنیم.»
نمایش «مثل آب برای شکلات» تا پایان مردادماه ساعت 21 در تالار چهارسوی تئاترشهر روی صحنه است.
زبان بدن ، دراماتورژی و اقتباس درست؛ ویژگی این اجراست
نمایش «مثل آب برای شکلات» به نویسندگی وکارگردانی ابراهیم پشت کوهی با بازی رویا نونهالی توسط جمعی تماشاگران تئاتر بازها ، روز گذشته (سه شنبه 15 مرداد) مورد نقد و بررسی قرار گرفت وحاضران زبان بدن ، دراماتورژی و اقتباس درست را از جمله ویژگی های این نمایش برشمردند.
منتقد این جلسه رضا آشفته بود که با حضورعوامل، نمایش «مثل آب برای شکلات » را قبل از اجرا (ساعت18) در تالار چهارسوی تئاترشهر مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
آشفته با اشاره به شباهت های فرهنگی که بین فرهنگ عامه مردم جنوب ایران و کشورهای آمریکای جنوبی قراردارد از جمله در زمینه شکل ازدواج و انتخاب همسر ،انتخاب رمان «لورا اسکوئیل» توسط ابراهیم پشت کوهی را برای تولید یک نمایش اقتباسی توسط گروه تئاترش در بندرعباس ، انتخاب قابل توحهی دانست. به ویژه که فضای این داستان مکزیکی را با فرهنگ موسیقیایی ، پوششی ، تغذیه و رفتاری مردم جنوب ایران آمیخته شده است.
این منتقد کاربرد دو کلید واژه اقتباس و دراماتورژی را در این نمایش شاخص دانست و گفت:« هرچند این روزها اقتباس نمایشی از رمان های خارجی برای به روز شدن یا نوکردن شکل کلاسیک یک متن داستانی در قالب یک اجرای نو و مدرن بدون توجه به ریشه و اساس اصلی داستان شایع شده است اما در این اجرا این اتفاق رخ نداده و ما شاهد خلق دنیای عجیب رمان در خلق عجیب کارگردان هستیم . در واقع این دنیا با حفظ وجوه داستانی رمان ،در صحنه متعلق به نویسنده و کارگردان است .جهانی که پشت کوهی خلق می کندجهانی فارغ از جهان ماست با ظرافت های خاص خود.»
او افزود:« هر چند برخی از اقتباس ها ی نمایشی ، به انحرافات شکلی در اجرا می رسند و نمی توانند به ارتباط سازنده ای با مخاطب دست پیدا کنند، در این اجرا تماشاگر می تواند در عین برقراری ارتباط با داستان به خلاقیت و امضای شخصی کارگردان هم دست پیدا کند. در این اجرا، از متن غیر دراماتیک به دراماتیک و از اثر غیر ایرانی به اثری ایرانی دست پیدا می کنیم.»
آشفته در ادامه صحبت یکی از تماشاگران درباره استفاده درست از زبان بدن توسط بازیگران این نمایش ،تصریح کرد:« با توجه به مفاهیم شاخص در این نمایش مثل: عشق ، انقلاب ، سنت شکنی و...این استفاده از زبان بدن در بازیگری برای بیان چنین مفاهیم شور انگیزی بسیار درست و قابل توجه است. »
او ریتم رفتاری و حرکتی را جزو ویژگی رفتار ، گویش و موسیقی ساکنان بندر های جنوبی ایران دانست و گفت:« این ریتم که در راه رفتن ، لهجه و تمام زندگی روزمره مردمان بندر وجود دارد از طبیعت و ویژگی جغرافیایی اشان آمده ؛ دریا و گرما موجب شده تا این ریتم در کل زندگی آنان حضوری پر رنگ داشته باشد و در ان اجرا نیز به شکل های مختلف مثل زبان بدن بازیگران و موسیقی نمود یافته است.»
این عضو کانون ملی منتقدان تئاتردرباره موسیقی و ترانه های نمایش «مثل آب برای شکلات » نیز افزود:«موسیقی همیشه نقش مهمی در تئاتر های جنوب ایران دارد ، حتی در مواردی به افراط کشیده می شود و همه اجرا تحت و الشعاع قرار می دهد اما در این نمایش ترانه و موسیقی بخشی از ساختمان دراماتیک نمایش است و خیلی از حس ها ، حرف ها و فضا سازی ها در دل کار اتفاق می افتد.»
آشفته عناصر دیداری نمایش مثل لباس ، نور پردازی ، دکور را هم قابل توجه دانست وگفت به فضا سازی نمایش کمک فراوانی کرده است .
در ادامه این جلسه تماشاگران هم به طرح سوالات و دیدگاه های خود درباره نمایش «مثل آب برای شکلات» پرداختند و ابراهیم پشت کوهی (کارگردان) و رویا نونهالی (بازیگر) درپاسخ به آنان توضیحاتی را ارائه کردند.
رویا نونهالی در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران درباره چگونگی باور پذیری مخاطب ایرانی در مواجه با شکل فضا سازی خیال انگیز و عجیب رمان «مثل آب برای شکلات» و ضرورت اجرایی آن ، توضیح داد:« به نظر من احوال اجتماعی این رمان می تواند باور پذیر باشد . به نظر من داستان این رمان عین واقعیت است . اگر در جامعه ای دروغ نباشد و صادقانه بدون سرکوب واقعیت با این موضوعات برخورد کنیم ،می بینیم واقعا همه این مسایل انسانی در همه جا وجود دارد.»
ابراهیم پشت کوهی نیز در پاسخ به پرسشی مبنی بر علت برگزاری مسابقه لاتاری در نیمه پایانی اجرا و اهدای شیشیه ترشی به برندگان ،گفت:«من معتقدم تئاتر همیشه صرف دیدن و شنیدن نیست و می تواند همه حواس مخاطب را درگیر کند. ما نمی خواهیم تماشاگرانمان منفعل باشند ومعتقدیم باید در طول اجرا با بازیگران همذات پنداری و همراهی کنند. این حضور فعال مخاطب در همه کارهای قبلی من وجود داشته و در این نمایش هم در صحنه هایی از جمله این صحنه برگزاری لاتاری شکل می گیرد.
او همچنین درباره استفاده از زبان بدن در این نمایش افزود:« در تئاتر ما بدن همیشه اهمیت ویژه ای دارد همان طور که موسیقی برایمان اهمیت دارد. زندگی روزمره ما را از اهمیت بدنمان غافل کرده است اما ما در تئاترهایمان در مواردی که لازم است از زبان بدن استفاده کامل می کنیم.»
نمایش «مثل آب برای شکلات» تا پایان مردادماه ساعت 21 در تالار چهارسوی تئاترشهر روی صحنه است.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد