برای محمد قلندری و به امید بازگشتش به صحنه تاتر

دیروز مطلب کوتاهی خواندم از محمد سایبانی در خصوص محبوبیت باب مارلی در بندرعباس،ناگهان یاد محمد قلندری بازیگر قدرتمند تاتر هرمزگان افتادم،او هم عاشق باب مارلی بود او همیشه با تمام وجود روی صحنه بود و تمام سلول های بدنش را در اختیار کارکترش می گذاشت،چه موقعی که در مدت کوتاه نقش سنگین "ابراهیم عادلانه" را در نمایش دیوان نان پذیرفت و چه زمانی که در نمایش "چگونه یک کولی کر" نقش کوتاه یک مغول را بازی کرد.

کنار رفتن محمد قلندری از صحنه به هر دلیلی یک ضرر جبران ناپذیر بود برای مخاطب های نسل نو تئاتر هرمزگان است،او همیشه برای من یک برادر بزرگ بوده و هست اگر چه مدتی است کمتر یکدیگر را می بینیم اما هنوز نصیحت های دلسوزانه اش را در سر دارم.

عکس مربوط است به نمایش عالی و فاطی کاری از گروه تاتر تی تووک که با استقبال زیاد تماشاگران در اوایل دهه هشتاد روبرو شد،محمد قلندری در این اثر نقش "سوترا" را بازی می کرد که به گفته خیلی از اهالی تئاتر جز بازی های درخشان تاتر هرمزگان بود.همه این ها را نوشتم تا بگویم "برگرد محمد".