در 27 مارس که در تمام جهان برای تئاتر جشن هایی برپا می گردد؛ در استان هرمزگان و بندرعباس نیز همزمان با همین رخداد، تئاتری ها و همچنین سایر هنرمندان و فعالین اجتماعی شهر، این شب را گرد هم بودند.
شب گذشته - مصادف با 27 مارس - شبی که در تمام جهان برای تئاتر جشن هایی برپا می گردد؛ در استان هرمزگان و بندرعباس نیز همزمان با همین رخداد و با تلاش تئاتر تی تووک و تشکل خانه خشتی گامبرون ، تئاتری ها و همچنین سایر هنرمندان و فعالین اجتماعی شهر، این شب را گرد هم بودند.
این گردهمایی ساعت 18 در محل کارگاه نمایش این گروه با سخنانی از مهدی عطایی دریایی پیشکسوت تئاتر هرمزگان آغاز گردید. وی از عدم پیشرفت تئاتر این منطقه نسبت به گذشتهی 45 سالهی آن و به طبع تئاتر پایتخت دانست و افزود ریشه های این واپس ماندگی نیاز به گفتگو و آسیب شناسی دارد که چه بسا از دلایلی چون سیاست های اشتباه دولت و ارگان های دولتی مرتبط چون وزارت ارشاد و همچنین روند اشتباه خود هنرمندان می توان نام برد. همچنین عطایی از زبان هنرمندان گفت اشتباهات خود را در این عقب ماندگی پذیرا باشیم و سعی در بهبود این روند کنیم. او با اشاره به سه نمایش اخیری که در بندرعباس اجرای عمومی داشتهاند، عدم توفیق هنرمندان در ارائه موفق زبان و فرهنگ بومی هرمزگان را یکی از همین دلایل دانست.
در ادامه محمد سایبانی (مجری این گردهمایی) با اعلام درگذشت یکی از هنرمندان تئاتر خیابانی در میناب یاد ایشان را گرامی داشت و از خانوم بدیعی دعوت نمود تا بیانیه امسال تئاتر را که توسط جان مالکویچ نوشته شده است به زبان اصلی برای حاضرین بخواند. این گردهمایی با نمایشنامه خوانی قسمتی از نمایشنامهی "اشخاص" نوشته محسن محبی که توسط سه تن از هنرمندان بندرعباس (فهیم میرابی، سامان سایبانی، امیر علی سی سی پور) ادامه یافت.
سایبانی همچنین به خوانش اولین برگردان فارسی بیانیه امسال که توسط نوید نقوی و به سفارش تئاتر تی تووک ترجمه شده بود پرداخت. سپس با یک تئاتر مشارکتی (سبک آگوستوبوآل) به هنرمندی خانوم ها جایاش و سپیده دریایی ، هرمزگان در روز جهانی تئاتر لحظاتی را با یک اجرای تئاتر گذراند.
در پایان مراسم 27 مارس در بندرعباس حاضرین به نوبت روی صحنه آمدند و احساسات خود را در قالب جملاتی درباره تئاتر ابراز داشتند تا روز تئاتر در بندرعباس این گونه به پایان برسد.
خوشحالم از این فرصتی که فراهم شد تا باز هم 27 مارس بهانه ای شود برای دیدن همهی دوستان زیر یک سقف و ناراحت از این که این فرصت به گونهی کامل بالفعل نشد و دوستانی دلشان برای من و دیگر همکارانشان تنگ نشده بود و به این ماجرای دوستانه نرسیدند.
امیرعلی سی سی پور