شعری از شاملو

بیابان را، سراسر، مه فرا گرفته ست
چراغ قریه پنهان است
موجی گرم در خون بیابان است
بیابان، خسته
            لب بسته
                 نفس بشکسته
در هذیان گرم مه عرق می ریزدش آهسته  از 
                                                     هر بند