بهشب

یادداشت‌ها

بهشب

یادداشت‌ها

مصاحبه با مجید سرنی زاده به بهانه حضور در فستیوال هند


مجید سرنی زاده متولد سال 1362 دارای مدرک کارشناسی ریاضیات از دانشگاه هرمزگان فعالیت تاتری خود را سال 1387 آغاز کرد، سرنی زاده تا سال 1380 به عنوان بازیگر در نمایش های "معراج"،"روایت مرد طبال"،"نذر" و چند اثر دیگر به روی صحنه رفت.

در سال 1381 با نمایش "منم000" در جشنواره کوتاه استان شرکت کرد و موفق به دریافت جایزه نویسندگی و کارگردانی شد،در واقع شروع کارگردانی مجید سرنی زاده از سال 1381 بود که از آن به بعد در کلاس های آموزشی بسیاری شرکت کرد،او در سال 1382 عضو مجمع تئاتر دانشجویان سراسر کشور شد و در سال بعد به عنوان دبیر کانون تاتر دانشگاه هرمزگان به فعالیت هایش ادامه داد در این سال مجید سرنی زاده به همراه اعضا گروه کارگاه اولین شماره نشریه تخصصی کارگاه را منتشر کردند.

در سال 1384 شمراه دوم نشریه تخصصی کارگاه منتشر شد و همزمان این هنرمند فعال هرمزگانی برای اولین بار به عنوان دبیر جشنواره منطقه جنوب تئاتر دانشگاهی ایران انتصاب شد در همین سال از سوی هنرمندان تاتر به عنوان ریس انجمن نمایش بندرعباس انتخاب شد.

در سال 1385 پس از کارگرداین نمایش زینب نوشته مهدی عطایی و اجرای عموم به مدت هشت شب برای گذراندن یک دوره دو هفته ای آموزش در کارگاهی زیر نظر آقای فابریس نیکوت شرکت کرد در همین سال در جشنوراه تاتر دانشجویی در نمایش ادیپ کار مشترکی از ایران و فرانسه  در نقش کدخدا ایفا نقش کرد.

در سال های بعد او همچنان به عنوان بازیگر و کارگردان به فعالیت خود ادامه داد و پس از گذراندن دوران خدمت سربازی  به عنوان بازیگر در نمایش "رویای خلیج فارس" سیروس کهوری نژاد به روی صحنه رفت و پس از آن به عنوان دبیر خانه شهریاران جوان انتخاب شد.

این مصاحبه به بهانه حضور این هنرمند در جشنواره هنرهای نمایشی  آتاکالاری هند انجام شده است،گروه کارگاه با سه نمایش کوتاه در این جشنواره بین المللی حضور داشته که به غیر مجید سرنی زاده به عنوان بازیگر و کارگردان؛رضا غریب زاده هم به عنوان بازیگر در این اثر حضور داشته است.

 

 

این برای دومین بار است که یک گروه هنرهای نمایشی از هرمزگان به یک فستیوال بین المللی دعوت می شود،چگونه با این فستیوال آشنا شدید و کمی در موردش توضیح دهید؟

از طریق سایت جشنواره و پس از مطالعه فراخوان با آنها تماس گرفتیم و پس از ارائه فیلم کار در این فستیوال پذیرفته شدیم.

این جشنواره به دنبال ایده های منحصر به فرد و خاص بود و آثار در چند بخش مختلف نمایش داده می شد و در این دوره 12 روزه کلاس ها بسیار مفیدی برای شرکت کنندگان برگزار می شد.بخشی که ما پذیرفته شدیم،طراحی حرکت بود.

 

در خصوص نمایشی که اجرا کردید کمی توضیح دهید؟

 

نام این اثر،مقاومت،مهر،کاریزنو نام داشت که در سه اپیزود مستقل اما پشت سر هم برای تماشگران اجرا شد.

کاریزنو اثری 12 دقیقه ای بود که محوریت حرکت شناسی آن از آیین های مذهبی استخراج شده که در یک قالب هنری اجرا می شد.

مقاومت اثری هشت دقیقه ای بود که برگرفته از یک مراسم زار بود با این تفاوت که ما زار را نه به شکل موجود عجیب بلکه به عنوان یک موجودی شبیه خود انسان نشان دادیم که با بابا زار درگیری دارد،ما داستان های زیادی داریم که می گویند بادها هم تولید مثل می کنند .

 

چرا اسم مقاومت را انتخاب کردید؟

چون که بابازار سال ها مقاومت می کند و این مقاومت همیشه در زندگی او وجود دارد و اینکه انسان همیشه با یک نیمه شر خود درگیر است این قصه باد و بابا زار خیلی پیچیده است که ما هنوز نتوانستیم به شناخت کاملی از او دست پیدا کنیم.

 

در مورد اپیزود مهر که گویا متفاوت ترین اپیزود هم بوده و بیشتر مورد استقبال تماشگران قرار گرفته کمی توضیح بدهید؟

 در اپیزود مهر ما سه نقاشی داریم که بر دیوار آویزان است،یکی از نقاشی ها مرد ماهیگیری است دیگری یک خورشید است و سومین نقاشی یک پری دریایی،این سه نقاشی ثابت بر دیوار بر حرکات بدن بازیگران و نور یک داستان عاشقاته ای را روایت می کردند.ما دراین قسمت از ترانه های هنرمند عزیز هرمزگانی مرحوم ابراهیم منصفی استفاده کردیم که این نوای عاشقانه ترانه ها به همراه حرکات ما باعث جذابیت خاصی شده بود که تماشگران از آن لذت می بردند.

 

نقاشی ها چه کسی کشیده بود؟

نقاشی های توسط خانم علیزاده و عظیمی از هنرمندان خوب هرمزگان کشیده شده بود که از آنها سپاسگذارم.

 

چه مدت برای خلق این اثر تمرین کردید؟

سه ماه فکر و ایده و طراحی کردیم و سه ماه هم تمرینات عملی انجام دادیم.

 

نظر اساتید و دیگر گروه ها نسبت به کار شما چگونه بود؟

آنها از دو چیز خیلی خوششان آمده بود یکی متفاوت بودن گروه به دلیل استفاده به جا از نقاشی برای روایت یک داستان و استفاده از آیین ها سنتی هرمزگان،در مورد اپیزود مهر خیلی بحث و گفتگو کردیم که یکی از بازیگران گروه هندی به ما می گفت:با توجه به این که بدن های حرفه ای ندارید اما حرکات خاص و نوینی ارائه می دهید.

 

هدف این فستیوال چه بود و مسئولین به دنبال چه بودند؟

 

مدیران جشنوراه به دنبال ارائه یک هنر نو و دیجیتالی بودند که با تلفیق دیگر هنرها انجام می شد،هنرهایی مثل سینما،رقص،موسیقی،تاتر و هنرهای مفهومی.

در کنار این فستیوال از کمپانی های بزرگ هنری هم دعوت شده بود یک بازار هم توسط این کمپانی ها برای دعوت از گروه ها برپا شده بود.

 

آیا کمپانی خاصی از اثر گروه کارگاه هرمزگان دعوت کرد؟

به طور مشخص یک کمپانی کره ای که مدیرش از کار ما خیلی خوشش آمده بود اطلاعاتی از گروه ما گرفت که قرار شد در آینده با هم همکاری داشته باشیم.

 

چه تفاوت هایی بود بین یک جشنواره که در هند برگزار می شد با یک جشنواره که در ایران و مخصوصا هرمزگان برگزار می شود؟

 

یکی اینکه معیار آنها برای انتخاب آثار با ما خیلی تفاوت دارد آنجا برای آثار یک آزادی خاصی وجود دارد و چیزی که برای آنها خیلی مهمتر از اجرا بود فکری است که پشت نمایش قرار دارد؛آنها از فکرها حمایت می کنند.

این فستیوال توسط بخش خصوصی و به کمک چند بنیاد فرهنگی و هنری برگزار می شد و این یازدهمین سال فستیوال بود در ضمن همه عوامل اجرایی در کار خودشان بسیار حرفه ای و علاقمند بودند و جالب که عنوان کنم،جدول برگزاری آثار و کلاس های آموزشی دوماه قبل از فستیوال برای ما ارسال شد و این نظم را شما به خوبی در مدت جشنواره احساس می کردید.

 

گروه تاتر کارگاه هرمزگان به عنوان تنها نماینده حاضر در این فستیوال از طرف نهادهای فرهنگی و هنری مورد حمایت قرار گرفت؟

هیچ حمایتی نشد و گروه با دست خالی راهی فستیوال شد،معاونت فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد به ما قول حمایت داد اما متاسفانه هیچ کمکی به ما نشد در حالی که ما 45 روز قبل از شروع فستیوال آنها را در جریان کار قرار دادیم،اما مسئولین فستیوال بعد از خوش آمد گویی،کمک هزینه ای را به گروه پرداخت کردند.

 

از این فستیوال که بگذریم و کمی در مورد دوران پر فراز و نشیب گروه تاتر کارگاه گفتگو کنیم،در حالی که شما در اویل دهه هشتاد جز پرکارترین گروه های تاتری بود اما بعد از مدتی نمایش های گروه به سرانجام نمی رسید،دلیل این مشکل را شما در چه می بینید؟

 

شاید دلیل اصلی مشکلات مالی و شخصی اعضا گروه بود که باعث شد گروه فعالیت هایش کمرنگ شود اما این به این معنی نیست که رابطه ما با تاتر قطع شده،گروه ما در این چند سال هم یکسری کارها انجام داد.

 

آیا برای مشخصی برای آینده دارید؟

در نظر داریم با یک برنامه ریزی مشخص و منسجم تر یک نمایش خوب و مناسب به روی صحنه ببریم که بزودی جزییات اش را مشخص می کنیم.


توضیح:در این عکس مجید سرنی زاده را در سمت راست می بینید،سمت چپی رضا غریب زاده بازیگر توانمند هرمزگانی است که به زودی مصاحبه با او هم منتشر می شود.

 

نظرات 7 + ارسال نظر
bahare شنبه 14 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 09:38 ب.ظ http://iranarena.net

سلام
یک سیستم تبادل لینک درست کردم خودش لینکتو اتوماتیک ثبت میکنه بیا لینکتو ثبت و آمارتو ببر بالا
منتظرتم

لی یکشنبه 15 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 12:43 ق.ظ http://leee.us

سلام
خسته نباشی بهشب عزیز
مصاحبه ی خوبی بود . مخصوصا معرفی کارهای مجید سرنی زاده.
انشاالله این طرح شنبه های مصاحبه ادامه داشته باشه

ممنون چشم سعی می کنم

لی یکشنبه 15 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 03:49 ب.ظ http://leee.us

سلام
راستی یه اتفاق جالب
صدو هفتادهزارمین بازدید کننده وبلاگت من بودم :)

بربت دوشنبه 16 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:55 ق.ظ http://barba-oud.blogfa.com

سلام خسته نباشی.
با آرزوی موفقیت برای تمامی هنرمندان هرمزگانی که با تمامی مشکلات موجود همچنان پر تلاش و با عشق به کار خود ادامه می دهند. واقعن خسته نباشید.

ممنون دوست عزیز

ماهی بالی دوشنبه 16 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:59 ق.ظ http://mahibali.blogsky.com/

زمین فرهنگ سرای میناب پارسال با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد کلنگ زنی شد ولی امسال در همان زمین به جای فرهنگسرا دارن ورزشگاه می سازن . پی ساختمان هم کنده شده و صدای هنرمندان مینابی به هیج جا نرسیده

. دوشنبه 16 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 01:33 ب.ظ

http://www.ershadhormozgan.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=754&Itemid=42

گربه ایتالیایی سه‌شنبه 17 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 07:42 ب.ظ

سلام و خسته نباشی به تو و مجید
ای کاش سایت فستیوال هم می گذاشتی
چون توی ایران تئاتر ندیدم.
اگه خودت داری برام بفرست .
ممنون

باشه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد