ياري بسيار بايد

 

   شما جان ام كه كوچه را جايِ خيابان گرفته ايد


   راه از هردو مي گذرد


   دل بسته راه ايد اگر  سرتان را بياندازيد پايين و راهي شويد 

  

   دوست و آشنا كه بسيارند


   دلِ تان را يك جايي بسپاريد   باشد 

   

   مي مانيد شما  و نگران

 

   تنها نباشيد به تر است


   چه گذشتن بی تاب است و


   يک باره ديديد که دست ِتان را گرفت و کشيد و پا نهاديد در راه


   و از اين راه و  از آن راه  رفتيد و


   شتاب نکنيد به تر است


   چه که  رفتن  شايد  خسته شد  از اين همه رفتن و


    نشست و نشست و نشست  و


    اگر آمد و مگر و دگر


   اين جا  نگاه تان  پاشیده  می شود  بر راه ها و 


   راه ها  سرازیر می شوند و


   گم می شوید میان آن همه راه و راه راه  و


   گذشتن پرتاب می شود  یک باره و

 

    چشم دست می کشد از دیدن و

 

   فروکش یک باره  هم همه                                       

    

                                                                   

  تپانه ی یک باره ی دل آن جا و آواز  فراروی چشم ِدست کشیده

   

یاری بسیار باید


یاری بسیار باید

 

خرداد 1388