حذف چهار فیلم از جشنواره/ آقای فرهنگ و ارشاد هرمزگان کاری کنید.

شوک عجیبی به جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت وارد شد،سایت جشنواره از حذف ناگهانی چهار فیلم خبر می دهد که توسط اداره کل نظارت و ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فاقد ضوابط پخش در این جشنواره اعلام شده است.

فیلم های حذف شده،”  کشند قرمز ساخته ایمان و احسان رضائی “- بندر گمبرون ساخته شهاب آبروشن “- آنچه برسون می گویدم و محمد رضا ساخته محمد رضا رکن الدینی ” و گفتگوی منتشر نشده ژاله ساخته مرتضی نیک نهاد” متعلق به پنج هنرمند آینده دار سینمای هرمزگان است که متاسفانه مخاطب های جشنواره نمی توانند تماشا کنند.

در هیچ کجای دنیا به این شکل بی رحمانه با اثر هنری برخورد نمی شود،آقایان تیم ملی ارزشیابی که انگار سختی ساخت یک فیلم را در خلیج همیشگی پارس نمی فهمند،چطور به خودشان اجازه می دهند که ساده ترین کار را که همانا حذف اثر است را انجام دهند و با افتخار اعلام عمومی کنند.

دقیق  برای ما مشخص نیست که چه کسانی پشت این توقیف ها هستند،اما از اداره کل فرهنگ و ارشاد هرمزگان خواستاریم تا شرایط برای بازگشت این آثار به جشنواره اردیبهشت مهیا سازد.این حذف جز مایوس کردن و دل سرد شدن هنرمندان هرمزگانی هیچ سود دیگری ندارد،اگر آقایان مشکلی در فیلم ها می بینند بهتر است با اصلاحات موارد احتمالی بر طرف شود.

کودک هنر هرمزگان هفت ساله شد.

جشنواره اردیبهشت که حالا دارد هفت ساله می شود،حاصل تلاش جوانان نوگرا هنر هرمزگان است.این اتفاق هنری مثل فرزند ماست،هر سال دارد بزرگتر می شود و مسئولیت ما در قبال این کودک هفت ساله بیشتر.

یکی از ضعف های اصلی دوران گذشته جشنواره ارتباط کمرنک مردم بندرعباس با جشنواره بوده است،به هر حال اگر هنرمندان در نظر دارند که در دراز مدت در پیشرفت شهرشان سهیم باشند باید فضا را برای بازدید عموم مردم مهیا کنند.

تلاش برای جذب مخاطب های غیر هنرمند دیده نمی شود،شاید جشنواره نیاز به ایده هایی نو داشته باشد،مثلا پخش فیلم ها در سینماهای اصلی شهر به جای فرهنگسرای پرت افتاده طوبا،یا اسلاید شو عکس ها در مکان های شلوغ شهر هم زمان با نمایشگاه.

در پایان خوشحالم که این جشنواره وارد هفتمین سال زندگی اش شده است و نگران برای آینده اش چون این شهر جشنواره معتبر شعر و قصه جوان را در پویا ترین شکل ممکن از دست داده و ما مقصریم.

این وبلاگ از امروز تا پایان جشنواره آخرین اتفاقات و اخبار مربوط به جشنواره اردیبهشت را پوشش می دهد.استفاده از مطالب این وبلاگ در خصوص جشنواره برای نشریات و سایت ها بدون اجازه از من هم مجاز می باشد.

جور دیگر دیدیم.

شب متفاوتی بود،تا حالا از تلسکوپ استفاده نکرده بودم،اما دیشب احساس عجیبی بود،دیدن کره ماه از این فاصله با چاله های عجیبی که در قسمت بالا ماه دیده می شد،من و هما و چند دوست دیگر شبانه تصمیم گرفتیم به مکانی تاریک در خارج از بندرعباس برویم و تجربه جور دیگر دیدن بکنیم.

ماه همیشه برای من سمبل آرامش و زیبایی بوده،دیدن ماه کامل همیشه به من یادآوری می کند که این دنیا چه عظمتی دارد،در تمام دقایقی که از تلسکوپ به ماه خیره شده بود،ناخودآگاه منتظر دیدن حیات و زندگی دیگران را داشتم،راستش را بخواهید من احساس می کنم در این منظومه پهناور موجودات دیگری در حال زندگی هستند.

اما هیجان انگیزترین قسمت مراسم شبانه ما،دیدن نقطه ای سیاه رنگ بود که هر چند دقیقه یک بار از جلوی کره ماه رد می شد.خیلی علاقمند شدم که با تلسکوپ های مجهز تر دیگر نقاط منظومه شمسی را هم ببینم.

کارگاه آموزش شاهنامه خوانی

گروه تئاتر تی تووک با همکاری سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری یک دوره شاهنامه خوانی،نقالی و پرده خوانی برگزار می کند،علاقمندان برای ثبت نام مشخصات خود را به همراه یک شماره تماش در همین وبلاگ کامنت کنند،یا با شماره تلفن هایی که در پوستر نوشته شده تماس بگیرید.

فرصت خوبی است برای علاقمندان ترانه

مهرجویی عزیز مهرجویی مهربان مهرجویی آگاه از تو ممنون

دیشب با هما و تعدادی از دوستان زمین پاک به سینما ستاره جنوب بندرعباس رفتیم،فیلم "نارنجی پوش" مهرجویی حال ما را خوب کرد،فیلمی در خصوص زمین و اهمیت تمیز بودن آن،به نظر من باید شرایط مهیا شود تا همه ایرانی ها بتوانند این فیلم را ببینند،یعنی واجب است بر هر انسان دیدن این اثر ارزشمند.

دوستان هنری علاقمند به فیلم های پیچیده، برای قضاوت فنی و هنری به دیدن این اثر نروید،این فیلم پر از شعار است و هر گونه مقایسه آن با فیلمی مثل جدایی نادر از سیمین کار خنده داری است.عزیزان مهرجویی آن زمان که جوان بود یکی از فلسفی ترین آثار سینمایی ایران را ساخت،یادمان نرود که او خالق "گاو" است او از پس کوچه های فلسفه و سیاست و مکاتب هنری به سادگی رسیده است و نتیجه اش شده "نارنجی پوش".

یعنی این شکل فیلم های شعاری که در واقع آیینه ی تمام قد از جامعه ماست برای ما لازم است،من شک ندارم که بعد از دیدن این فیلم خیلی ها نسبت به محیط اطرافشان حساس تر می شوند،این هنر مولانا سینمای ایران است که در اوج پختگی  دست به چنین کاری می زند.

از همه خوانندگان این وب خواهشمندم که حتمن به همراه خانواده مخصوصا نوجوانان به دیدن این فیلم بروید و همه را به دیدن این فیلم تاثیر گذار دعوت کنید،به امید دنیایی تمیز برای زندگی کردن و نفس کشیدن و لذت بردن.درود بر همه کسانی که برای آگاهی تلاش می کنند.