24 ساعت گذشته یکی از روزهای گیج کننده ایران بود.سرمربی محبوب پرسپولیس استعفا داد و در نامه ای خطاب به مردم گفت:کسانی از بیرون به پرسپولیس ضربه میزنند.شایعه های حضور آخرین نخست وزیر ایران در انتخابات ریاست جمهوری بالا گرفت.تیم ملی هم با سلام صلوات مساوی کرد.اما من همزمان با حرکت جهانی وبلاگ ها میخوام یه مطلب بنویسم.
دیروز رفتم تو یکی از دبستان های بندرعباس،زنگ ورزش بود،سی دانش آموز مشغول دویدن دنبال یک توپ کم باد در یک زمین هندبالی بودند.در هر دقیقه یک نفر زخمی میشد و به روی زمین می افتاد،هرکس هیکل درشت تری داشت میتوانست سهم بیشتری از توپ داشته باشد.در کل بازی فقط یک گل زده شد،گروه برنده طوری خوشحالی میکردند که من یاد بازی ایران و استرالیا افتادم.اما بعضی از بچه های کوچولوتر که در تمام ساعت ورزش مثل فرفره میدویدند، در حسرت یک ضربه زدن به توپ موندند.خیلی اعصابم خورد شد.به خودم گفتم نگاه اوضاع این مدرسه چه شکلی بعد آقای ریس آموزش پرورش استان تو فکر این که مبادا اصلاح طلبی وارد سیستم بشه.چه مملکتی شده، ورزش سیاسی فرهنگ سیاسی آموزش و پرورش سیاسی.
سلام وبلاگت زیبا بود
اگه وقت کردی به وبلاگ منم سربزن
فقط نظر یادت نره
راستی برای تبادل لینک یا لوگو آمادم
اگه لینک یا لوگو منو گذاشتی خبرم کن
سلام
... فقیران زنده اند الله اکبر!
پایدار باشی.
سلام ...و نخسته
ورزشهای حرفه ای در دست دولت.. ..بودجه ها ی فراوون ورزشی بقولی از طریق بیت المال تهیه میشه ..پس( نوور ثینک دث ) ورزش بدون سیاست در کشورمون معنایی داشته باشه !
موفق باشید
سلام بهروز جان به روزم
سلام
یاد دوران مدرسه خودمون افتادم هرسال برای تهیه وسایل ورزشی ازمون پول می گرفتن آخرشم همین بساطو داشتیم
حیف شد قطبی رفت
موفق باشی